Entrance of Hope

Entrance of Hope [Digitally Altered]

Entrance of Hope [Original Image]

Dear All,

First of all Belated Happy New Year 2015 and Thank You for giving me support.

From this year I have decided that I will not make dusty and corrupt images by adding copyright statement, image details and blab blab la….. I realized that there is no use of these silly things in my images. Only it make image ugly. I agree that everyone wants to save their efforts and intelligence by adding these watermark statements. But it damages the art and I will not comprise it further. I already did this mistake :-(. Now I don’t have fear about someone misuse or stolen my images as it doesn’t have such quality :-(. If someone stolen and uses these images for their professional/unprofessional use then I will become more happy. Because it is a sign of my artwork is improving and for someone it is very valuable as it reached that high quality point (Also it can give me a chance to sue them from which I can earn some money 🙂 ).I found that great professionals also not making their art ugly my keeping these watermark things in images. I am nothing in front of them; I am just a beginner of beginner. That’s why I have decided that instead of concentrate on piracy/stolen fear I will concentrate and enjoy my hobby to make much better. What all you say? Let’s Hope, this Entrance of Hope in 2015 will make me much better artist………….!

Your feedback always valuable, inspiring and helps me to learn new things to improve photography.

Thank you All again……!

भुलेश्वर १

भुलेश्वर

हा फोटो पुण्या पासून ६० km वर असलेल्या भुलेश्वरचा आहे. कंपनीत सुट्टी नसल्यामुळे या वर्षी गावी जाता आले नाही. लक्ष्मी पूजनादिवशी सकाळी उठलो. घरी एकटाच होतो. Mobile पाहिला तर माझे नातेवाईक कमी आणि मित्र जास्त असलेले संजय सर यांचा WhatsApp पाहिला की काय करत आहेस म्हणून. मी एकटाच असल्याने दोघांनी मिळून बाहेर जाण्याचा प्लान केला. पहिल्यांदा तिकोना,मग थेऊर आणि शेवटी भुलेश्वरला जायचे आमचे नक्की झाले. माझ्या नवीन कॅमेर्याचा उपयोग करायला भुलेश्वर पेक्षा दुसरे चांगले ठिकाण पुण्यात तरी इतक्या जवळ नाही आहे.त्यांच्या Activa वर  आमचा प्रवास पार पडला. आम्ही गेलो तेंव्हा बिलकुल गर्दी न्हवती. मनसोक्त फोटो काढले.

मंदिरात आणि मंदिरा बाहेर खूप कमी मुर्त्या अशा आहेत की ज्यांचा चेहरा, हात-पाय मोघली छिन्नी-हाथोड्या पासून वाचल्या आहेत. त्यापैकी ही एक मूर्ती. मी archiologist नसल्याने मला नक्की या मूर्तीविषयी माहिती सांगता येणार नाही. पण या फोटोवर एका बाजूने जे ऊन येत होते त्याने मूर्तीला एक वेगळाच जिवंतपणा येत होता. तो capture करण्याचा प्रयत्न मी केला आणि मला वाटते तो पूर्णता जरी साध्य झाला नसला तरी थोडा फार परिणाम या फोटोत उतरला आहे.

येताना वाटेत एका झाडाला चिंचा लागल्या होत्या. त्या मस्त पैकी तोडून आम्ही खाल्या आणि उसाच्या एका शेतात दिवाळीचा फराळ्र  खाल्ला.

नागेश्वरा – चेन्नकेशवा मंदिर, मोसले

नागेश्वरा-चेन्नकेशवा मंदिर, मोसले (Digitally Altered)

नागेश्वरा-चेन्नकेशवा मंदिर, मोसले (Original Image)

हे दिवस आहेत २००९ मधले, जेंव्हा मी माझा पहिला LG चा टच स्क्रीन मोबाइल घेतला. मोबाईलच्या कॅमेरयाची capacity होती फक्त 3 मेगा पिक्सल. याच कॅमेरयाने मोसले येथील नागेश्वरा-चेन्नकेशवा मंदिराचा फोटो घेतला.

होयसाळ स्थापत्यशास्त्राचा उत्कृष्ट नमुना असलेले १२ व्या शतकातील हे नागेश्वरा-चेन्नकेशवा चे जुळे मंदिर आहे मोसले या हस्सन पासून १० किलोमीटरवर असलेल्या छोट्याश्या निसर्गसुंदर गावात.

दक्षिण भारतात खूप सारी अजोड मंदिरे आणि शिल्पकृती आहेत. इतकी अजोड की एक क्षण असे वाटते की आता यातील एखादी अप्सरा समोर येऊन नृत्‍य करू लागेल किंवा साक्षात शंकर आता तांडव करतील. मानव नावाचा प्राणी अशी मंदिरे बनवू शकतो असा विश्वास न बसण्याइतकी सजीव.

बेंगलोर मधले ते दिवसच मंतरलेले होते. ४ वेळेस फिरायला गेलो. ते ही कुठे तर एकाच जागी, तीच गाडी आणि तोच ड्राइवर ठरलेला असायचा. फक्त माझ्याबरोबरचे प्रवासी बदलले असायचे. माझा प्लॅन ठरलेला असायचा आणि माझ्या मनातील आतुरता वाढलेली असायची.नव्या जोषाने सकाळी निघायचे, गोमटेश्वराला बाहुबलीचे दर्शन घ्यायचे. तिथून सोमनाथपुर, मोसले,हस्सन, हाल्लेबीड , बेल्लुर आणि शेवटी म्हॆसुर करून परत मुक्कामी परत बेंगलोरला यायचे. एक ही ट्रिप बोअर नाही झाली. प्रत्येक ट्रिप मध्ये नवीन काही तरी मिळत होते. ही भूक कधीच मिटायची नाही. हा शिल्पांचा देखावा प्रत्येक वेळेस अजुन सजीव होऊन भेटत होता. अजुन बारकावे उलगडून दाखवत होता. बघू परत तशीच संधी कधी मिळते.